Ik moet maar kan niet weg
In de wijk Kamagasaki in Osaka, Japan wonen vooral mannen. De meeste van middelbare en oudere leeftijd. Het zijn voornamelijk dagloonwerkers, daklozen, armen en mensen die gewoon wat meer tegenslag in het leven hebben gehad en zich niet beter kunnen veroorloven.
Het leven in de wijk is rauw en de bewoners proberen het beste te maken van de veelal hopeloze situatie. Sommige bewoners zijn in staat hun situatie wat te verbeteren. Anderen lukt dat helemaal niet of kunnen niet met de omstandigheden overweg. Maar de mensen zijn veerkrachtig en zelfs in deze harde omstandigheden proberen zij elkaar zo veel mogelijk te helpen. Dag na dag na dag.
Deze wijk en deze mensen worden vaak gemeden, misschien uit angst, ik weet het niet. Maar als je in hun wereld stapt merk je dat het net zulke mensen zijn als jij en ik, met dezelfde gevoelens, frustraties en dromen.. En sommigen zijn heel aardig en anderen helemaal niet, niks geks dus. Vaak worden ze hier niet gezien voor wat ze zijn. Gewone mensen. Ze hadden alleen wat minder geluk.
Met wat pech en onfortuinlijke omstandigheden zouden ook jij en ik hier terecht kunnen komen.
